Artist statement
Waarom kunst? Ja dat is een goede vraag… waarom kunst…? Als klein meisje werd mij eens gevraagd wat ik graag zou willen worden als ik groot ben, waarop ik antwoordde: ‘Ik wil later kunstenaar worden’. En natuurlijk word je dan door je klasgenoten uitgelachen, want ja je wilt geen profvoetballer, dolfijnentrainster of kapster worden. Een paar maanden terug kwam ik die docent tegen die aan mij gevraagd had wat ik later wilde worden. Ze herkende mij en vroeg hoe het met mij ging en wat ik nu deed. Ik zei natuurlijk met een glimlach dat ik nu op de kunstacademie studeer. Maar daarmee is de vraag ‘waarom kunst?’ nog niet beantwoord. Kunst is iets wat nooit binnen mijn familie echt geleefd heeft. Zo hebben mijn ouders niks met hedendaagse kunst en het enige museum waar ze mij mee naar toe namen was het openlucht museum in Arnhem. Maar dat mocht mij niet weerhouden van dat ik op de kunstacademie wilde studeren.
Neuroloog (parttime)
Mijn brein, een onbegonnen zaak om voor een ander persoon te begrijpen en een onderdeel van mijzelf dat ik vaak ook nog niet helemaal begrijp. Het brein, de start van alle ideeën en (wat een verrassing) ook het begin van mijn kunstwerken. Het brein, of met een duur woord gezegd ‘neurologie’, is iets wat mij fascineert. Het constant willen weten hoe iemand werkt en wat zijn of haar drijfveren zijn, om vervolgens daarop in te spelen bij de toeschouwer. Of ik mijzelf al kan benoemen als een kunstenaar vind ik lastig, laat staan dat ik vind dat ik een kunstenaar ben. De grote vraag, ‘Ben ik een kunstenaar’, zal volgend jaar hopelijk ook een antwoord krijgen. Een grote, maar soms ook enge, strijd die ik met mijzelf aanga.
Leren is falen
Ook ik leer iedere dag, maar bij leren hoort falen. Een woord dat door veel mensen als eng wordt ervaren, “want tja stel dat je faalt dan ben je ook echt wel een dikke mislukking”. En het woord waar ik eerst heel bang voor was, maar nu de drijfveer is om mijn dromen waar te maken. Wanneer je faalt dan heb je geleerd van een moment, en daarbij is het zo dat je weer opzoek moet gaan naar een andere oplossing. Iets wat binnen de kunstvakken zeer goed aanbod komt. Als kunststudent weet ik zelf maar al te goed hoeveel druk de creatieve sector kan geven. Vooral wanneer het komt op kritiek en zelfkritiek. Als kunstenaar moet je enorm stevig in je schoenen staan, en leren blijven te geloven in jouw ideeën. Als educator is het mijn taak dat ik mijn studenten op hun gemak laat voelen en ze help hun onzekerheden te overwinnen.
De feminist (in het geheim)
Nog een onderwerp waar mijn fascinaties liggen. En nee ik ben niet de feminist die wil dat vrouwen beter zijn dan mannen. Wat het feminisme voor mij betekend is strijden naar gelijkheid. Gelijkheid voor iedereen, dus ja eigenlijk feitelijk gezien strijd ik voor gender gelijkheid. Dit is niet alleen belangrijk voor onze maatschappij, maar ook juist in het klaslokaal. Iedereen laten voelen dat ze gelijk zijn. Waarom er ‘in het geheim’ achter staat, nou omdat ik er niet open voor durf uit te komen in de buitenwereld. Maar dat kan ik als artist-educator er wel voor zorgen dat mensen gaan nadenken over hun positie en durven uit te komen voor wie zij zijn en waar ze voor staan.
Techsneut
De technologie is niet meer weg te denken in onze wereld, en zo ook niet meer binnen de kunsten. De kunstwereld is aan het samen smelten met andere disciplines, zoals de wetenschap en de technologie (want daar gaat het immers om in dit stukje). De vraag die ik mijzelf vaak stel is, “Hoe zou de wereld vorm hebben gekregen, als kunst nooit had bestaan?”, want kunst en design zijn niet meer weg te denken uit onze wereld. Alles wat wij in ons huis hebben staan is diep over nagedacht om zo de functie van het object te optimaliseren. Maar onze huizen zijn ook aan het veranderen, technologie is niet alleen meer weggelegd voor fabrieken en bedrijven, maar wordt nu bijvoorbeeld ook verwerkt in smarthomes. Vanaf kleins af aan worden de kinderen opgevoed met spelcomputers en games, en als educator moet je mee gaan met de leefcultuur van de jongeren, want alles kan tegenwoordig kunst zijn. Ik zelf als maker ben al een aantal jaar gefascineerd door Virtual Reality. Het maken van andere perspectieven en het brein beïnvloeden doormiddel van deze technologie is dan ook wat mij het meeste trekt. Ik heb als kunstenaar de mogelijkheid om de toeschouwer in een andere wereld te stoppen, en de macht om het brein van de toeschouwer te beïnvloeden daardoor. Willen we allemaal niet super-powers in deze tijden hebben?